360-430 v.C.
Na het offer bereid iemand het hoofd van het varken voor de tempel.
maandag 6 juni 2011
The Garden of Earthly Delights
detailNoordelijke rennaissance
Schilderde duivelse en satirische tafeleren. Er zitten veel symobolen in zijn werk maar het is niet echt duidelijk waarnaar deze verwijzen aangezien de meeste bronnen verloren gegaan zijn.
zaterdag 4 juni 2011
franz marc
Franz Marc 1880-1919
Expressionisme
De beelden kloppen qua proporties niet maar er zit wel veel zeggingskracht in door kleur en vorm.
Hij schilderde vooral dierenportretten, waarbij hij de innerlijke essentie van het dier probeert weer te geven. Kleuren spelen hierbij een belangrijke rol, waarmee hij een gevoel wil uitdrukken. Zo stond blauw bijvoorbeeld voor "het mannelijke principe, stug en geestelijk" en geel voor "het vrouwelijke principe, zacht, vrolijk en zinnelijk". Onder invloed van het kubisme vereenvoudigde hij ook de vormen sterk. Hierdoor neigden zijn schilderijen steeds sterker naar het abstracte. In zijn laatste werken wordt vooral verwezen naar de zeggingskracht van het expressionisme.
zaterdag 21 mei 2011
the tale of pigling bland
"The tale of pigling bland" is een kinderboek geschreven en geillustreerd door Beatrix Potter. Het boek werd voor het eerst uitgegeven in 1913 door Frederick Warne & Co.
Verhaal:
Tante Pettitoes, een oude zeug, kan niet langer omgaan met haar acht vervelende nakomelingen en wil dat ze het huis verlaten, met uitzondering van een goed opgevoede zeug genaamd Spot. Twee van hen, genaamd big Bland en Alexander, gaan naar de markt. Big Bland is heel verstandig, maar de meer frivole Alexander verliest zijn varken vergunning en botst op een passerende politieagent. Hij is verplicht om terug te keren naar de boerderij.
Met tegenzin gaat big Bland alleen verder. Later vindt hij de ontbrekende papieren, als gevolg van een eerdere schermutseling met Alexander. Hij probeert zijn broer te vinden, maar eindigt verdwaald in het bos en brengt de nacht door in op een vreemde boerderij. Hij wordt in de ochtend gevonden door een norse boer, Peter Thomas Piperson, die hem in staat stelt om te verblijven in zijn huis, maar big is niet zeker of de boer betrouwbaar is.
Zijn angsten worden snel bevestigd wanneer hij ontdekt dat Piperson een tweede varken in huis heeft, die werd gestolen van haar baasje en wie hij van plan is om te zetten in ham. Dit tweede varken, een mooie zwarte Berkshire zeug genaamd Pig-pruik, suggereert om weg te lopen, zodat ze niet worden verkocht, of erger, opgegeten. Big Bland heeft in ieder geval besloten om niet langs de markt te gaan en in plaats daarvan via een aardappel boer.
In de loop van hun ontsnapping stuiten ze op een kruidenier in een kar die Pig-pruik erkent als de onlangs gestolen varken voor wie een beloning is afgegeven. Door samen te werken slagen de twee varkens erin om tijd te winnen en zodra de kruidenier op een veilige afstand is, vluchten ze naar de grens om tenslotte over de heuvels, ver weg te gaan. Ze dansen om hun nieuw gevonden vrijheid te vieren.
Met tegenzin gaat big Bland alleen verder. Later vindt hij de ontbrekende papieren, als gevolg van een eerdere schermutseling met Alexander. Hij probeert zijn broer te vinden, maar eindigt verdwaald in het bos en brengt de nacht door in op een vreemde boerderij. Hij wordt in de ochtend gevonden door een norse boer, Peter Thomas Piperson, die hem in staat stelt om te verblijven in zijn huis, maar big is niet zeker of de boer betrouwbaar is.
Zijn angsten worden snel bevestigd wanneer hij ontdekt dat Piperson een tweede varken in huis heeft, die werd gestolen van haar baasje en wie hij van plan is om te zetten in ham. Dit tweede varken, een mooie zwarte Berkshire zeug genaamd Pig-pruik, suggereert om weg te lopen, zodat ze niet worden verkocht, of erger, opgegeten. Big Bland heeft in ieder geval besloten om niet langs de markt te gaan en in plaats daarvan via een aardappel boer.
In de loop van hun ontsnapping stuiten ze op een kruidenier in een kar die Pig-pruik erkent als de onlangs gestolen varken voor wie een beloning is afgegeven. Door samen te werken slagen de twee varkens erin om tijd te winnen en zodra de kruidenier op een veilige afstand is, vluchten ze naar de grens om tenslotte over de heuvels, ver weg te gaan. Ze dansen om hun nieuw gevonden vrijheid te vieren.
zaterdag 30 april 2011
De wolf en de drie biggetjes
Sprookje:
Moeder varken stuurt haar drie zoons de wereld in om samen een groot en sterk huis te bouwen. Ze krijgen ruzie en bouwen ieder een eigen huis. Het eerste biggetje is lui en bouwt een huis van stro. Het tweede biggetje is iets ijveriger en bouwt een huis van hout. En het derde biggetje werkt zich helemaal kapot om een stenen huis te metselen. Terwijl het derde biggetje nog aan het werk is maken de andere twee plezier of luieren.
Maar dan komt de grote boze wolf die de biggetjes wil opeten. Hij gaat naar het eerste biggetje, en eist binnengelaten te worden. Het biggetje peinst er niet over en weigert. De wolf dreigt vervolgens het huisje omver te blazen. De wolf ademt diep in en blaast het strohuis zonder moeite weg, waarna hij het biggetje opeet.
Na een tijdje krijgt hij weer trek en gaat naar het tweede biggetje. Een zelfde conversatie volgt, en ook het houten huis wordt weggeblazen, waarna het tweede biggetje eveneens opgegeten wordt.
Bij het derde biggetje lukt het niet zo makkelijk meer. De wolf kan het stevige stenen huis niet omverblazen en kruipt vervolgens door de schoorsteen naar binnen. Het derde biggetje had daar al op gerekend en op het haardvuur staat een grote ketel kokend water klaar. De wolf valt in de ketel, het biggetje doet het deksel erop, en de wolf wordt zelf door het biggetje opgegeten.
Betekenis: luiheid wordt bestraft en ijverheid wordt beloond.
Geschreven versie: achtiende eeuw, mondeling werd het sprookje al eerder verteld.
Bron: http://nl.wikipedia.org/wiki/De_wolf_en_de_drie_biggetjes
Moeder varken stuurt haar drie zoons de wereld in om samen een groot en sterk huis te bouwen. Ze krijgen ruzie en bouwen ieder een eigen huis. Het eerste biggetje is lui en bouwt een huis van stro. Het tweede biggetje is iets ijveriger en bouwt een huis van hout. En het derde biggetje werkt zich helemaal kapot om een stenen huis te metselen. Terwijl het derde biggetje nog aan het werk is maken de andere twee plezier of luieren.
Maar dan komt de grote boze wolf die de biggetjes wil opeten. Hij gaat naar het eerste biggetje, en eist binnengelaten te worden. Het biggetje peinst er niet over en weigert. De wolf dreigt vervolgens het huisje omver te blazen. De wolf ademt diep in en blaast het strohuis zonder moeite weg, waarna hij het biggetje opeet.
Na een tijdje krijgt hij weer trek en gaat naar het tweede biggetje. Een zelfde conversatie volgt, en ook het houten huis wordt weggeblazen, waarna het tweede biggetje eveneens opgegeten wordt.
Bij het derde biggetje lukt het niet zo makkelijk meer. De wolf kan het stevige stenen huis niet omverblazen en kruipt vervolgens door de schoorsteen naar binnen. Het derde biggetje had daar al op gerekend en op het haardvuur staat een grote ketel kokend water klaar. De wolf valt in de ketel, het biggetje doet het deksel erop, en de wolf wordt zelf door het biggetje opgegeten.
Betekenis: luiheid wordt bestraft en ijverheid wordt beloond.
Geschreven versie: achtiende eeuw, mondeling werd het sprookje al eerder verteld.
Bron: http://nl.wikipedia.org/wiki/De_wolf_en_de_drie_biggetjes
who's afraid of the big bad wolf?
In 1930 componeert Frank Churchill een aantal melodieën voor Walt Disney. Het bekendste is 'Who's afraid of the big bad wolf'. Dit werd gemaakt voor de Disneyfilm uit 1933 'The three little pigs'.
donderdag 21 april 2011
Pornocrates
Félicien Rops: 1879, Museum Félicien Rops Namur
Symbolisme
Brief van Félicien Rops aan H. Liesse over zijn werk:
"Ma Pornocratie est faite. Ce dessin me ravit. Je voudrais te faire voir cette belle fille nue chaussée, gantée et coiffée de noir, soie, peau et velours, et, les yeux bandés, se promenant sur une frise de marbre, conduite par un cochon à "queue d'or" à travers un ciel bleu. Trois amours - les amours anciens - disparaissent en pleurant (...). J'ai fait cela en quatre jours dans un salon de satin bleu, dans un appartement surchauffé, plein d'odeurs, où l'opopanax et le cyclamen me donnaient une petite fièvre salutaire à la production et même à la reproduction."
Félicien Rops is een Belgische graficus, schilder en karikaturist. Zijn werk is veelal satanistisch en licht pornografisch getint. De vrouwenfiguren, die de verleiding en het kwaad personifiëren, zijn doorgaans gemodelleerd naar de vlaamse meisjes waar Rops zo verzot op was.
Op latere leeftijd onderhield Rops nauwe contacten met symolistische dichters. Hij illustreerde meerdere uitgaven, bijvoorbeeld: Les épaves, een selectie uit les fleurs du mal (baudelaire).Rops koesterde zijn onbekendheid en wilde niet beroemd zijn bij de massa van zogenaamd nette en eerlijke mensen, waar hij op neerkeek en van walgde.
Bron: http://madgabon.chez.com/peintres/rops/rops8.htm, http://nl.wikipedia.org/wiki/F%C3%A9licien_Rops
Abonneren op:
Posts (Atom)